Müzikte Öfke Kontrolü

Öfkenin en rahat ve en özgür bir şekilde yapıldığı türlerden belkide en yaygını metal, daha da özele inersek death, black metal. Rock müzikte görülmüyor çünkü rockın temelleri hippi akımına dayanıyor ama metal öyle değil. Bağıra çağıra, zıplayarak, kafa sallayarak bütün enerjini atıldığı bir müzik. Metalide böyle genele indirgememek lazım ama un uygun sıfat bu.

Ama bu gruplarda öfke öyle yaygın ki, ana fikri oluşturan unsur oluyor. Sözler önemsiz, hatta şöyle dersek, vokal bile bir enstrüman gibi görülüyor. Sözleri zaten anlamak zor, öyle bir ortamda da buna uğraşmak anlamsız. Bununla beraber sert metal şarkıların sözleri hiç kaliteli değil. Anlamsız kelimeler kullanılabiliyor ve buna göz yumulabilir çünkü dediğim gibi vokal bir nevi enstrüman, sesin kalitesi, kontrolü, inişi çıkışı zaten o kadar önemli ki, ne söylendiği önemsiz.

Lakin dediğim gibi öfke ana unsur olduğu için fazla sert, ucu yok. Rock müziğiyle büyümüş, metale göre daha sakin dinliyiciler için kuru gürültüden başka bir şey değil. Hep barış hep mutluluk temasıda bir yere kadar oluyor tabii, bu nedenle daha değişik yollarla bir enerji atılması lazım.

Alternatif en baba isim elbette Tool. Tool'un yaptığı müzik o kadar orjinaldi ki, ilk çıktığında demo albüm bile çok beğenildi. Ama yazıktır, hala benzeri gruplar bulmak zor. Bu sebeple Tool'a benzer grup değil de, o ruhu yakalayan gruplar alternatif olabilir. Çünkü Tool gerçekten hakkıyla dinlenildiğinde sevilmeyecek bir grup değil. Bas gitarın bu kadar net ve ön planda olduğu, sözlerinin bu kadar felsefik ve hiç de sıradan olmayan konulardan oluşu ve en önemlisi brutal vokale girilmemesi ilk göze çarpanlardı. 

Maynard gerçekten zeki bir adam ve ne yapmasını çok iyi biliyor. Böyle yüklü bir öfkeyi, nefreti brutal vokal kullanmadan dışarı vurabilmek zor. Kontrollü bir öfke serzenişi var müziklerinde.

Ama en büyük sorun şu: Tool hiç de verimli bir grup değil. Tamam Maynard Puscifer, A Perfect Circle ile falan hala müzik yapsa da Tool her zaman ayrı olmuştur. Neredeyse 5 yılda bir albüm yapan bir grup bu kadar iyi olmasaydı her albümde bu kadar satmazdı herhalde. Bu yıl 2007'den sonraki ilk albümlerini çıkaracaklar ve yine büyük bir patlama olacak, eminim.

Madem Tool verimsiz kalıyor, aynı şarkıları defalarca dinlemekten bıkmasak bile yeni bir tat arıyoruz. Ama az, cidden az grup var.

Mesela Rishloo diye bir grup vardır. Adı sanı geçmez bir yerde. Zaten 2 albüm yapıp ayrıldılar. Ama yaptıkları müzik çok iyiydi, ilk başta Tool özentisi gibi gelebiliyor ama harbi kendilerinden bir şeyler katıyorlar adamlar. Özellikle 2. albümleri çok iyi bir albüm bana göre. 

Ashes Divide de bir alternatif olabilir ama vokalin sesi yeterli değil ve post unsurları çok göze çarpıyor. Bunun yerine Isis daha yerinde bir tercih olabilir grup olarak.

Onun dışında vokal kullanmadan bu öfke unsurunu kontrol altına alan gruplar var ki bunlar post-metal adı altında geçiyor. En iyi örneklerini de Russian Circle vermiştir bana göre. Enter albümleri gerçekten hiddetle tavsiye edebileceğim bir albüm, özellikle Carpe şarkısı inanılmazdır.

Maybeshewill, Pelican, Amplifier grupları da var ama tam olarak bu duyguyu vermiyorlar. Post'un etkisi çok fazla ve öfkeyi veremiyorlar.

Bunu hiç anlayamadım zaten. Tool hayranlarının kitlesi belli, neden daha alternatif grup yok? Maynard'ın sesi bu kadar mı özel diye düşünüyorum ama sebebin ne olduğunu kestiremiyorum.

Her ne kadar peace mantığıyla hareket eden bir müzik dinlesek de içeride biriken öfkenin dışa vurulması lazım ve yine her şeyde olduğu gibi müzik bir numaralı yol.